برای او که ماه است وقتی شب همه جا را پوشانیده!

تو می توانی برای همه ی آینه ها انعکاس باشی. تو می توانی برای همه ی باد ها مقصد باشی. برای همه ی کوه ها دامنه. برای همه ی کویر ها تک درختی سبز .
تو می توانی هر جا که چشمی از ناامیدی بسته می شود، در آخرین ثانیه، تصویر دخترکی سفید پوش با دامن بلند باشی که دست در سبد می کند و آنچه را که چشم ها را باز می کند به سویش دراز کند. تو که می خندی همیشه.
برای همه ی آدم هایی که دنبال می کنند طرح شبنم را بر گل در واپسین روزهای اسفند، بگو که مسئول طراحی همه ی شبنم های جهان بوده ای و حالا خود شبنمِ برگِ سبزِ لرزانی هستی که از زیباییت رنگ می گیرد. بی رنگی اما روی هر چه بنشینی پر رنگ تَرش می کنی.
 تو ذره بینِ درشت زیبای طبیعتی هنگام همه ی فصل ها.
بیا تا اندازه ی همه ی سرزمین هایی که در نوردیده ای، تو را دوست بدارم :)